Eski Türklerde düğün, toplumun önemli sosyal ve kültürel etkinliklerinden biriydi ve "Toy" veya "Köreş" adı verilen bir dizi ritüel ve törenlerle kutlanırdı.

1. Toy (Toplanma): Eski Türk toplumlarında düğünler, toplumun bir araya gelmesiyle başlardı. Bu toplanma, ailelerin ve yakın çevrenin bir araya gelmesiyle gerçekleşirdi. Düğün hazırlıkları, konukların ağırlanması ve çeşitli hazırlıkların yapılmasıyla birlikte toplumun bir araya gelmesi, sevinç ve coşkunun paylaşıldığı bir ortam oluştururdu.

2. Köreş (Düğün Töreni): Köreş, evlilik töreninin gerçekleştirildiği zaman dilimini ifade ederdi. Bu tören, genellikle çiftin ailelerinin evlerinde veya toplumun belirli bir alanında gerçekleştirilirdi. Köreş töreni, çeşitli adımlardan oluşurdu:

   • Nişan: Düğün öncesinde, çiftin nişanlanması ve nişan yüzüklerinin takılması önemli bir adımdı. Bu, resmi olarak çiftin nişanlandığının duyurulduğu bir törendi.
   • Söz Kesme: Çiftin evlilik anlaşmasının resmi olarak yapılması ve evlilik vaatlerinin sunulması aşamasıydı. Bu aşamada, tarafların anlaşması ve kararlılığı ifade edilirdi.
   • Düğün Töreni: Evlilik töreni, çeşitli ritüellerin yerine getirildiği ve çiftin evlilik bağlarının resmi olarak kurulduğu ana törendi. Bu törende, çiftin aileleri, liderler ve toplum üyeleri de genellikle hazır bulunurdu.

3. Şölen ve Eğlence: Düğün töreninden sonra, genellikle bir şölen düzenlenirdi. Bu şölen, yemeklerin paylaşılması, içkilerin içilmesi, atlı gösteriler, danslar, müzik ve çeşitli eğlencelerle renklenirdi. Düğün, toplumun bir araya gelip sevinç içinde zaman geçirdiği bir festivale dönüşürdü.

4. Hediye ve Takı Verme: Düğün töreni sırasında çiftin aileleri ve misafirler tarafından çeşitli hediyeler ve takılar verilirdi. Bu, çiftin evliliğine destek ve iyi dileklerini ifade etmenin bir yoluydu.

Eski Türk düğünleri, toplumun birliğini ve dayanışmasını pekiştiren, geleneksel değerlerin aktarıldığı ve sevinç dolu bir atmosferde gerçekleşen önemli etkinliklerdi. Bu düğünler, toplumun sosyal dokusunu güçlendirirken, çiftin evliliklerinin resmi olarak kutlanması ve onaylanmasını sağlardı.